Sant Jordi (Święty Jerzy) był rzymskim żołnierzem, urodzonym w III wieku w Kapadocji (Turcja). Służył cezarowi Dioklecjanowi i należał do jego osobistej ochrony. Gdy ten w roku 303 wydał dekret o prześladowaniu Chrześcijan, bohater odmówił wykonania rozkazu swego przełożonego. Konsekwencją tego nieposłuszeństwa były okrutne tortury, zakończone ścięciem głowy. Wkrótce zaczęto go uważać za świętego we wschodniej części Imperium Rzymskiego i szybko zaczęły się pojawiać legendy na temat tej postaci. Opowieści o chwalebnych czynach bohatera zyskały sławę już w IX wieku, a jedna z nich w roku 1264 została włączona do zbioru arcybiskupa Genui, Iacopo da Varazze, „Legenda sanctorum”. Jej akcja działa się w Libii.

Sant Jordi walczy ze smokiem.

Najbardziej popularna w Katalonii wersja legendy mówi o tym, że w Montblanc (Conca de Barberà) żył pewien straszny smok, który siał spustoszenie wśród ludności i bydła. Aby go udobruchać, losowo wybierano ofiarę, która na jakiś czas zaspokajała potwora. Pewnego dnia zły los uśmiechnął się do córki króla, która jednak dzięki pewnemu pięknemu, uzbrojonemu rycerzowi, który ją uratował, uniknęła śmierci. Według opowieści na rozlanej krwi smoka wyrósł potem krzak róży. Podobny schemat legendy, z małymi wariacjami pojawia się też w innych krajach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Portugalii i Grecji.

(Źródło: gencat.cat)