Po raz pierwszy w ramach serii pokazów film będzie prezentowany również w Polsce, m.in. w Warszawie (29.05.), Przemyślu (31.05.), Krakowie (2.06.), Wrocławiu (10.06.) i Gdańsku (13.06.). W ramach pokazów odbędą się prezentacje w europejskich stolicach: Wiedniu (3.06.), Rzymie (8 i 9.06.), Berlinie (11.06.), a także w Barcelonie (6.06.) i Monachium (19.06.).

„Trzy historie Galicji” wyreżyserowały Ukrainka Olha Onyshko, dla której jest to historia jej kraju oraz Libanka Sarah Farhat, dla której dawne losy mieszkańców Galicji przypominają teraźniejszość Libanu. Film opowiada o losach trzech osób w dramatycznych realiach II wojny światowej i okresu powojennego na terenie Galicji: Żyda z Borysławia ukrywanego podczas wojny przez polskich i ukraińskich sąsiadów, działaczki ukraińskiego podziemia prześladowanej po wojnie przez władze sowieckie oraz księdza rzymskokatolickiego z parafii z okolic Przemyśla, który począwszy od lat 60. działa na rzecz pojednania polsko-ukraińskiego i zachowania wielokulturowego dziedzictwa Galicji. Jest to historia trzech osób, trzech religii, trzech przenikających się i harmonijnych galicyjskich światów, których kres nadszedł wraz z II wojną światową. Żydowska rodzina, ukraińska kobieta i polski ksiądz nie uważają siebie za bohaterów i są przekonani, że każdy człowiek jest zdolny do wzniosłych czynów.

[langbox style=”es”]”Podemos pensar que ya sabemos más que suficiente sobre la Segunda Guerra Mundial: los caídos en Normandía, las cámaras de gas en Auschwitz, la batalla en Estanlingrado y el resultado de todo ello – la división de Europa. Sin embargo existe una historia que ha estado oculta tras la Cortina del Hierro, borrada de los libros de historia, una historia que sigue viva solamente en la memoria de los que la vivieron. Es la historia de un antiguo pedazo de tierra llamado Galicia.”[/langbox]

[box style=”grey”]

„Trzy historie Galicji” Edifici històric de la Universitat de Barcelona Gran Via de les Corts Catalanes, 585 08007 Barcelona http://www.ub.edu 6 czerwca, g. 19, sala 0.1   WSTĘP BEZPŁATNY! Wydarzenie i mapka

[/box]

Żydowska historia dzieje się w galicyjskim Borysławiu. Jej bohater Aaron Weiss przyjechał z Izraela do rodzinnego Borysławia, aby opowiedzieć autorkom filmu o tym, jak dwie kobiety, Ukrainka i Polka uratowały podczas wojny jego pięcioosobową rodzinę. Dramat sytuacji polegał na fakcie, że syn ukrywającej Żydów Ukrainki służył w utworzonej przez Niemców policji pomocniczej. Narażając swoje życie ukrywała tę rodzinę nie tylko przed Niemcami, ale też przed własnym synem. Gdy do Borysławia wkroczyła Armia Czerwona, poprosiła matkę Aarona, aby ta z kolei ukryła jej syna przed represjami nowego okupanta Galicji. Ukrywającemu się byłemu policjantowi żywność dostarczał Aaron.

Olha Ilkiw jest bohaterką historii ukraińskiej. Jako młoda dziewczyna była łączniczką UPA. Aresztowana przez NKWD, torturowana i więziona nie wydała nikogo z towarzyszy broni. NKWD zmusił ją jednak do wyrzeczenia się swych dzieci, które zabrano do domu dziecka, gdzie dorastały pod innymi, przybranymi nazwiskami. Przez 14 lat sowieckich łagrów Olha Ilkiw pisała pamiętniki i – nigdy nie wysłane – listy. W tym czasie jej dzieci były wychowywane w sierocińcu, poddawano je też ideologicznej „obróbce”, by utrwalić wrogi stosunek do rodziców – „wrogów narodu”. Minęło dużo czasu, zanim pokochały swoją matkę i wróciły do prawdziwych nazwisk.

Historia polska rozgrywa się w okolicach Przemyśla. Opowiada dzieje polskiego księdza Stanisława Bartmińskiego, który w 1960 r. przejął jedną z parafii, gdzie zachęcał swoich wiernych, pamiętających czasy wojny, do aktywnego sięgania do przeszłości. Opowiada o 10-letniej ciężkiej pracy księdza, polegającej m.in. na odrestaurowaniu cerkwi, synagogi i cmentarzy – żydowskich i ukraińskich.

Reżyserka filmu Olha Onyshko w jednym z wywiadów powiedziała:

„Nagraliśmy 300 godzin ludzkich opowieści, ale płakałam tylko raz, gdy nagrywałam wywiad z człowiekiem, który dowodził w bitwie pod Brodami (1944) Dywizją Pancerną II Frontu Ukraińskiego. On również płakał, gdy o tym mówił, bo dopiero teraz, po tylu latach (!), uświadomił sobie, co tam faktycznie się wydarzyło. Tam Ukraińcy walczyli przeciw Ukraińcom. To jest tragedia Ukrainy. Jeśli wszyscy sobie to uświadomimy, to może dojdzie do wzajemnego pojednania ukraińskiego społeczeństwa. Po wojnie secesyjnej Lincoln powiedział: «Tu nie leżą żołnierze jednej czy drugiej armii. Tu leżą nasi bracia, ojcowie i synowie». Ukraina czeka na swojego Lincolna. Jest to konieczne, aby tę walkę też ocenić. Dopóki to się nie stanie, część polityków może wykorzystywać to przeciwko innym.

Myślę, że Ukraińcy są gotowi wyciągnąć z przysłowiowej szafy stare przekonania i na nowo je ocenić. Wojna skończyła się 68 lat temu, a my nie możemy się do tej pory dogadać. Ukraińcy, Polacy, Żydzi, Rosjanie – każdy ma swój pogląd. Trudno jest zrezygnować z etykiet: «kolaborant», «bohater». […]  Rozwiązanie jest tylko jedno – uczyć się od bohaterów naszego filmu. Oni pokazują nam człowieczeństwo, zdolności do pojednania i szukania pokoju w swojej duszy”.

„Trzy historie Galicji” – to trzy historie bohaterstwa, ludzkiej odwagi. Opowieść o zwykłych ludziach, którzy znaleźli się w skomplikowanej sytuacji, ale zdecydowali się postępować dobrze. Mieszkali na tej samej ziemi i w tym samym czasie. Przedstawiciele trzech różnych narodów równi w człowieczeństwie. Każdy z bohaterów tej historii, ryzykując życiem, działał tak, jak podpowiadało mu jego sumienie. Trzy historie, trzy losy, trzy narody – jedna prawda.

„Twórcy tego filmu to, moim zdaniem, przedstawiciele młodego pokolenia, które jest nadzieją Ukrainy. Ich ideą jest – zamiast konfliktu i wzajemnych oskarżeń – pojednanie. Zamiast kłótni – przebaczenie. Zamiast eskalacji emocji – leczenie ran tolerancją. I jeszcze jedno: film ukazuje zdolność do zobaczenia we wrogu, w przeciwniku – człowieka, nie tylko nosiciela innej prawdy” (Lidia Korsun, „Czas i wydarzenia” [„Czas i podiji”]).

Film „Trzy historie Galicji” był dotychczas prezentowany na Festiwalu w Cannes w maju 2010 r. oraz w kilku krajach, m.in. w kinach w USA, Kanadzie, Niemczech, Anglii, Francji, Ukrainie i Armenii.

Podczas prezentacji przewiduje się również dyskusje z udziałem jednej z reżyserek filmu Olhy Onyshko (Ольга Онишко) oraz specjalistów zajmujących się problematyką wielokulturowości i historii Europy Środkowo-Wschodniej. Zaplanowano także specjalne pokazy z udziałem bohaterów filmu.

[box style=”grey”] Zwiastun: http://vimeo.com/15842183
Strona oficjalna: http://www.threestoriesofgalicia.com/
Organizatorzy: Związek Ukraińców w Barcelonie, PoloniaBarcelona.pl, Universitat De Barcelona – Edifici Històric.[/box]