Casa Milà

Casa Milà, bardziej znana jako La pedrera (kamieniołom) jest modernistycznym budynkiem, znajdującym się na jednej z najdłuższych ulic w Barcelonie Passaige de Gracia, zaprojektowanym przez Antoniego Gaudi’ego we współpracy z Domèneciem Sugranyes’em i Gras’em.
Dom zbudowany w latach 1906-1910, początkowo przeznaczony był dla małżeństwa Pere Milà i Camps oraz Roser Segimon i Artells, budynek był także własnością banku, który zarządza obiektem jako budynkiem mieszkalnym oferując wycieczki z przewodnikiem.
Architektura budynku wykorzystała geometryczną struktury dzielnicy Eixample zaprojektowanej przez Ildefonsa Cerda, fasada budynku zbudowana z falistych form i geometrycznych linii tworzy charakterystyczną wygiętą fasadę obiektu. Budynek nie posiada ścian nośnych, ciężar obiektu utrzymywany jest wyłącznie przez sieć filarów i belek metalowych, na których opiera się sklepienie obiektu. Dom prawie w całości pokryty jest jasnym wapieniem, dlatego też zyskał przydomek La pedrera (kamieniołom), oprócz części górnej budynku i dachu, która składa się z białych płytek umieszczonych na powierzchni za pomocą słynnej techniki trencadis. Na dachu budynku znajdują się także wyjścia z klatki schodowej na których znajdują się słynne krzyże Gaudiego oraz kominy, które naśladują średniowiecznych wojowników z kaskami na twarzach- wszystkie elementy pokryte są białymi płytkami. Z innej strony na budynku znajdują się charakterystyczne faliste struktury, które swym kształtem przypominają muszle i ośmiornice. Kształty te wyróżniają się wśród innych religijnych wzorów użytych w dekoracji budynku. Budowla składa się z pięciu pięter, strychu, całkowicie wykonanego z konstrukcji łuków, wspomnianego wyżej dachu oraz dwóch dużych dziedzińców (owalnego i okrągłego).
Budowla znajduje się na liście zabytkowych budynków światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO od 1984 roku.