Pałac Albéniz

Pałac Albéniz znany również, jako El Palacio de Albéniz to pałac znajdujący się na Górze Montjuïc, zaraz na Palacio Nacional i wewnątrz ogrody Joan Maragall w Barcelonie.
Pałac został zbudowany w 1928 roku w stylu neoklasycystycznym. Został zaprojektowany przez architekta Jeana Moya i Cesara Martinell z okazji Wystawy Światowej, która odbyła się w  Barcelonie w 1929 roku.
Budowla oficjalnie była rezydencją monarchii hiszpańskiej, która mieszkała tam w trakcie wizyt w stolicy Katalonii. Pałacem przeznaczonym dla rodziny królewskiej był także zamek w Pedralbes, dlatego Pałac Albéniz był przeznaczony dla innych monarchów lub ważnych osobistości, którzy dzięki temu w samym centrum Wystawy Światowej. Następnie budynek stał się miejscem pobytu wielu sławnych ludzi goszczących w Barcelonie oraz oficjalną rezydencją rodziny królewskiej podczas służbowych wizyt w stolicy Katalonii.
Dwie rzeźby lwów, które znajdują się po obu stronach głównego wejścia pochodzą z Pałacu Pedralbes. Wnętrze budynku zdobi malarstwo ścienne autorstwa Salvadora Dali. W pałacu znajdują się również arrasy zaprojektowane przez Francisco de Goya w Sali Lustrzanej zainspirowanej Wersalem w Paryżu.
Pałac jest zbudowany z kamienia i cegły, zgodnie z kanonami hiszpańskiego ruchu kulturowego z XX wieku Generacja 14 lub inaczej nazywany Noucentista, który był reakcją na modernizm. Architekci, tworząc projekt obiekty, inspirowali się La Granja de San Ildefonso w Madrycie czy klasztor San Lorenzo del Escorial.
Pałac Albéniz leży w centrum Parku Joan Maragall, w którym znajduje się wiele gatunków egzotycznej flory śródziemnomorskiej. Ogród został zaprojektowany przez Jean-Clouda Nicolasa Forestier, w którym oprócz egzotycznych roślin, znajdują się rzeźby, kaskady, fontanny i inne obiekty urozmaicające wypoczynek w tym miejscu.