Universitat Pompeu Fabra – Diposit de les Aigües

Uniwersytet Pompeu Fabra to katalońskie centrum kształcenia, stworzone w 1990 roku w konsekwencji braku uniwersytetów w stolicy Katalonii. Stworzone z myślą o szerzeniu takich wartości jak: wolność, demokracja, sprawiedliwość, równość, niepodległość i pluralizm.
Centrum to uważane jest za jedno z bardziej prestiżowych w Hiszpanii. Jego budynki są rozrzucone po Barcelonie. Na szczególną uwagę zasługuje budynek Jaume I oraz budynek Roger de Llúria (w dzielnicy Vil·la Olímpica) połączony poprzez podziemny tunel ze zbiornikiem wodnym (Depósito de las Aguas).
Zbiornik wodny zaprojektowany został przez architekta Josep Fontseré w współpracy z Antoni Gaudí, który dokonał obliczeń strukturalnych mających zapewnić odpowiedni system regulacji poziomu wody. Woda ta jest także wykorzystywana do nawadniania ogrodów w pobliskim parku Ciutadela.

Wstępny prototyp (skopiowany z prototypu romańskiego) skończono w 1847 roku. Był on lepszy od współczesnych technik konstrukcji depozytów, które nie były w stanie pomieścić takiej ilości wody. Depozyt jest zbudowany z labiryntu równoległych łuków o wysokości 14 metrów, które krzyżują się w spektakularnym sklepieniu w kształcie armaty i rozciągają na długość 65 metrów w głąb, tworząc efekt lustrzanego odbicia. Współcześnie budynek zawiera duży zbiór archiwów bibliotecznych omawianego uniwersytetu.

Budynek Roger de Llúria podobnie jak Jaume I stworzone zostały jako koszary wojskowe. Obydwa nagrodzone za swój design i konstrukcje. W 2001 roku otrzymały nagrodę miasta Barcelony w kategorii architektura i urbanistyka.
Za konstrukcję pierwszego odpowiedzialni są architekci MBM arquitectos w skład których wchodzą Oriol Bohigas, David Mackay i Josep Mª Martorell. Warto szczególnie zwrócić uwagę na centralne patio ze specyficzną ścianą z kryształu.